Ejderha, herkesin hayal dünyasında ayrı vücut bulan bir varlıktır. İnsana benzer güzel bir yılanın irisi diyenler olduğu gibi Şahmeran’ın oğlu veya babası diyenlerde vardır. Ejderhayı şimdiye kadar gören olmamıştır. Ancak efsaneleri dilden dile günümüze kadar gelebilmiştir.

Harput’tan Göllü Bağ’a giderken yol kenarı bol katır tırnakları, keşişkelleri, sütlüğenleri, kebvenler, kengerler, olağ reyhanları, ahlat ve alıç ağaçları ile doludur. Ayrıca pınarlar vardır ki, taştan çardakları andıran, yaz sıcağına serinlik ve ıslaklık katan bu pınarlarda yolcular dinlenir ve azıklarını yerlerdi. Yalaklarından hayvanlar ağır ağır su içerlerdi… İşte bu yoldan başladığı yassı tepe üzerinde, Harput’a bakar gibi sırtı ve başı havaya kalkmış devimsi kara bir taş vardır. Kendisi toprağa gömülmüş de, sırtı, boynu ve ayağı açıkta kalmış, yürüyüş halinde bir dev hayvan heykelini andıran bu kocaman görüntünün, iki yanında da tıpkı kendine benzer ikişer yavrusu bulunur. Büyüklerimiz işte bu taşa “Ejderha Taşı” derler.

Vaktiyle bu taş ifrit bir ejderha imiş, yanındakiler de onun yavruları. Bunlar Harput’a musallat olmuşlar ve Harput’a doğru ilerlemeye başlamışlar. Şehirde ejderhayı gören herkes korkmaya başlamış. Harput’u yutacaklar diye sabahlara kadar uyuyamayan halk, bunun üzerine ağzı dualı, gönlü temiz, çok okumuş Allah’a yakın, Fethi Ahmet Baba’nın[1] kapısına dayanmış ve:

“Ne olursun, bizi bu ejderhadan kurtar.” Diye yalvarıp yakarmışlar.

Fethi Ahmet Baba hemen dua eder. “Ya Rabbim, bu ejderhayı taş et de, artık halk rahat yaşasın.” Der ve ellerini yüzüne sürer. Yüce Allah, o ulu kişinin dualarını kabul etmiş ve bunun üzerine Harput’a doğru gelen ejderha taş kesilmiş.

             Bir başka efsaneye göre ise su doldurmak için pınara giden hamile bir kadın ejderha ile karşılaşınca: “Allah’ım ya benim canımı al, ya da ejderhayı taş et.” Diye dua eder. Ardından bu ejderha taş kesilir.

Ejderha Taşı bugün bile canlılığını muhafaza etmektedir. Dua eden Fethi Ahmet Baba’nın Türbesi bugün halk tarafından ziyaret ve adak yeri olarak büyük ilgi görmektedir.           

KAYNAKÇA

ALPTEKİN, B. A., Efsane ve Motifleri Üzerine, Akçağ Yay., Ankara 2014, s. 240

ALPTEKİN, B. A., Fırat Havzası Efsaneleri, TESFA Yay., Antakya 1993, s. 1

GÜLER, M., Harput Efsanaleri,  ELESKAV Yay., Elazığ 2000, s. 135-136

SAKAOĞLU, S., 101 Anadolu Efsanesi, Kültür Bakanlığı Yay. Ankara 2011, s. 34-35

YAPICI, S., Aziz Şehrin Aziz İnsanları, Elazığ Belediyesi Külliyatı Serisi,  Elazığ 2016, s. 233

Kaynaklarda Fetahmet Baba, Feth Ahmet Baba, Fethi Ahmet Baba, Fet Ahmed Baba, Feti Ahmet Baba, Fatih Ahmet Baba,  olarak yazıldığı görülmektedir.